آکایران :وب سایت پدال: ورود به جمع توربو دارها و به طورکلی استفاده از فناوری های پرخوران آن هم پس از چهل سال بالیدن به تنفس طبیعی های پربازده شاید حرکتی باشد که خود فِراری هم در ته قلبش زیاد با آن موافق نیست و به دلایل متعددی مجاب به انجامش شده است.
 گرچه به محض حضور در کلاس 8 سیلندرهای توربو دار رتبه ی اول را از آن خود کرده و بار دیگر چرخ و چراغ رقبا را در حسرت رسیدن به گرد لاستیک هایش نگه داشته است. 488 GTB که نخستین نماینده فِراری در کلاس مذکور است و به نوعی نسخه توربوشارژ شده ی 458 به حساب می آید.
بنا به گزارش آکاایران :  حالا در فاصله کمی از تولدش سقف برداشته تا بتوانید پشت فرمان بنشینید، مشغول تاخت وتاز شوید، صدای قلب 8 سیلندر اصیل "فِراری” را به صورت رسا بشنوید و از حس هوای آزاد در اطراف خود لذت ببرید.
 تجربه رانندگی با 488 روباز هرچه که باشد بی شک این جمله را اثبات می کند که "اگر فِراری تاکنون برای کنار گذاشتن قوای محرکه تنفس طبیعی مقاومت می کرده دلیلش نه نتوانستن یا موارد مشابه بلکه نخواستن بوده است”.

پیشرانه، جعبه دنده، شتاب گیری
قلب 3.9 لیتری توربو دوقلو و در ادامه ی آن جعبه دنده دو کلاچه 7 سرعته 488 GTB بدون تغییر به برادر روبازش منتقل شده تا همکاری کم نظیرشان را اینجا هم ادامه دهند.
 درواقع فِراری پیشرانه ای خلق کرده که بدون تأخیر توربو از دور 2,000 به بعد با نعره ی مسحور کننده ای پاسخ می دهد و تا مرز شروع محدوده قرمز (8,000 دور بر دقیقه) هر آنچه بخواهید در اختیارتان قرار می دهد.
عملکرد جعبه دنده دو کلاچه مذکور نیز به نحوی است که وقوع هرگونه اشتباه یا خطا در آن تقریباً غیرممکن به نظر می رسد؛ در حالت خودکار نیز کاملاً یکدست و روان عمل می کند و تعویض های سبک و سنگین را بسیار سریع انجام می دهد.
488 روباز با استفاده از این مجموعه ی قوای محرکه قادر است شتاب اولیه 0-100 کیلومتر بر ساعت و 0-200 کیلومتر بر ساعت را به ترتیب در 3 و 8.7 ثانیه ثبت کند و تا مرز 326.6 کیلومتر بر ساعت (203 مایل بر ساعت) پیش برود؛ پس واقعاً چابک و سریع است.

برجستگی های فنی
برای تبدیل بدنه ی کوپه به نسخه ی مجهز به سقف تاشو به یکسری تغییرات بنیادی نیاز است. درب شیشه ای عقب که در زیرش نمای قلب V8 دلربایی می کرد حالا با عرشه ی یکدست فلزی جایگزین شده که در دوطرفش پایه های نگه دارنده سقف (هنگام بسته شدن) ایستاده اند.
لوله های multi-metal در جلو و عقب به صورت عمودی تعبیه شده تا جایگزینی برای حذف پنل سقف باشد.
انجام این تغییرات و موارد دیگر 50 کیلوگرم به وزن خشک خودرو اضافه کرده اما در عوض با فشردن یک دکمه در کنسول مرکزی تنها در 14 ثانیه سقف از روی سرتان کنار می رود و در محفظه ی پشت سرتان جای می گیرد تا لذت بی نظیر رانندگی با یک فِراری را در هوای آزاد تجربه کنید.
البته حذف سقف ثابت بر استحکام بدنه هیچ اثر منفی ای نداشته و طبق ادعای کمپانی مقاومت پیچشی آن دقیقاً برابر با نسخه کوپه است.

حس رانندگی
فضای کابین از نظر سروصدا با سقف بسته دقیقاً همانند نسخه کوپه و با سقف باز کاملاً تحت کنترل است،؛ علاوه بر این که با پایین آمدن سقف صدای زوزه سامانه اگزوز بیش ازپیش گوش را نوازش می کند (البته با صدای خفیف تر توربوها).
نوایی که 488 روباز می نوازد دقیقاً صدای یک "فِراری” است، در دورهای پایین شفاف و گوش نواز است و هنگام شتاب گیری ها بدون اغراق هر شنونده ای مسحور خود می کند!
اگر تاکنون عاشق فریادهای دیوانه وار پیشینیانش بودید شاید دل تنگ بشوید، اما این را هم در ذهن داشته باشید که تازه ترین سمفونی فِراری از هر نظر بی عیب و نقص و معرکه است.
فرمان پذیری مطابق چیزی که از یک فِراری مدرن انتظار داریم روان و سریع است که این اسپایدر جوان را به خودرویی راحت و پرشور برای رانندگی بدل می کند.
کافی است اهرم معروف مَنِتینو (Manettino) را در حالت "اسپورت” قرار دهید تا با خلق و خوی یک اسب وحشی و کیفیت بی نظیر سواری (که بسیاری از سدان های لوکس را خجالت زده می کند) در اختیارتان باشد.
 با انتخاب حالت "مسابقه (Race)” سرکشی بیشتری را تجربه خواهید کرد که البته با استفاده سامانه های متعددی همچون نسل دوم کنترل لغزش جانبی (Side Slip Control 2) منجر به خطر نخواهد شد.
 البته خود 488 نوعی هوشمندی در پاسخ ها نیز دارد، به طوری که تلاش می کند خود را با میزان توانایی و تسلط راننده در کنترل خودرو سازگار کند. اگر هنوز هم راضی تان نمی کند می توانید با خاموش کردن تمامی سامانه های کنترلی موجودی کاملاً متفاوت را زیر دست خود ببینید.
 488 گشتاور بیشتری نسبت به 458 دارد و همین باعث می شود با اهرم سمت راست فرمان بتوانید هر دستوری که می خواهید صادر کنید.
علی رغم این که 99% توانش را به حرکت روبه جلو اختصاص می دهد در سر پیچ ها و خمیدگی های جاده می توانید شیطنت کرده و با 35 درجه لغزش لیز بخورید تا رد لاستیک ها روی آسفالت باقی بماند.
در کل با جوان ترین اسپایدر مارانللو می توانید به طرز شگفت انگیزی سریع برانید (شاید به عقیده عده ای چندان آسان نباشد) و اصلا دل نگران نشوید. تجربه رانندگی با آن بسیار روح بخش است و شباهت زیادی به برادر کوپه اش دارد در حدی که گفتن "این یک خودروی متفاوت است” سخت به نظر می رسد.
 البته در رقابت شانه به شانه اختلافاتی هم پیدا خواهید کرد. ساختار بدنه همچنان حس استحکام خوبی به سرنشین القا می کند که همین موجب اعتمادبه نفس و اطمینان کامل راننده در تمامی شرایط می شود.
دیفرانسیل الکترونیکی (E-Diff) و تعدیل های مغناطیسی نیز در کنار هم حتی در شرایط نامساعد شخصیت نرم و انعطاف پذیر قابل تحسینی به آن می دهند.

رقبا
488 اسپایدر در حال حاضر مک لارن 650S روباز را با قدرت کمتر و سقف سرعت (1 مایل بر ساعت) بیشتر به عنوان رقیب اصلی پیش روی خود می بیند. البته رقیب قدیمی یعنی لامبورگینی هم با اوراکان LP610-4 اسپایدر به تازگی وارد کارزار شده و جو را داغ تر کرده است.

جمع بندی
رتبه در مجله evo:تعداد 5 ستاره
قیمت: 204.400 پوند (در بازار انگلستان)

نکات مثبت:

•     عملکرد فوق العاده

•     قابل استفاده بودن در انواع شرایط

•     هندلینگ بسیار روان

•     کیفیت فوق العاده ی سقف تاشو

نکات منفی:

•     جذابیت و به اصطلاح نمایش های پیشرانه 458 در دورهای بالا در 488 دیده نمی شود.

•     ضعف در سامانه اطلاعات و سرگرمی

•     به راحتی به سرعتی می رسد که تصورش را نمی کنید!